TAJEMNICA I. Pan Jezus przelał Krew podczas obrzezania
Otrzymaliście ducha przybrania za synów, w którym możemy wołać: „Abba, Ojcze!” Sam Duch wspiera swym świadectwem naszego ducha, że jesteśmy dziećmi Bożymi. Jeżeli zaś jesteśmy dziećmi, to i dziedzicami: dziedzicami Boga, a współdziedzicami Chrystusa; skoro wspólnie z Nim cierpimy, to po to, by wspólnie mieć udział w chwale (Rz 8, 14-17).
Jezus Chrystus jest Tym, który przyszedł przez wodę i krew, i Ducha.
Chrystus przyszedł z nieba nie tylko przez urodzenie w Betlejem. Podobnie jak przed urodzeniem był On ukryty w łonie Matki, tak później pozostawał przez pewien czas ukryty w łonie Nazaretu z jego prostym i cichym życiem – aż po różnych etapach przygotowania naprawdę przyszedł na ten świat w momencie chrztu w Jordanie. Przyszedł On także przez Ducha. To jest właściwie dalszy rozwój tajemnicy wcielenia. Dopiero w momencie, gdy Duch Chrystusa, Duch Boży, Duch Święty wszedł w Chrystusa, Apostołów i chrześcijan, można powiedzieć, że Pan Bóg dotarł do ludzi w pełni. Zawsze było jeszcze coś zamknięte, odłączone, nie dopuszczone… – i nareszcie Pan Bóg dotarł do serc ludzi, do ich myślenia, do ich odwagi. Było to uwieńczeniem momentu wcielenia. Przyjście Boga do nas, które zaczęło się w momencie Zwiastowania w Nazarecie, zostało zakończone w momencie Zesłania Ducha Świętego.