Prawdziwy post łączy trzy wymiary – po pierwsze, jakość i ilość modlitwy (nie ilość bez jakości!); po drugie, post, odmówienie sobie czegoś, co hamuje mnie w relacji do Boga, do drugiego i do samego siebie – wyrzeczenie nie tylko co do jedzenia, ale też co do oczu, uszu… – i po trzecie, właściwa relacja do drugiego człowieka: jałmużna, tzn. pomoc potrzebującym. Jeżeli te wymiary są razem, to taki post jest naprawdę leczniczy – daje zdrowie i Pan Bóg wysłuchuje naszych próśb. Czytaj dalej O postanowieniach wielkopostnych
Koronka do świętego Józefa
Na początku: Ojcze nasz, Zdrowaś Maryjo, Wierzę w Boga Ojca…
Na dużych paciorkach: (1x)
P: Zbudziwszy się ze snu, Józef uczynił tak, jak mu polecił anioł Pański
W: i wziął Maryję do siebie. (por. Mt 1,24)
Na małych paciorkach: (10x)
P: Święty Józefie, szlachetnym sercem zawsze wypełniałeś wolę Bożą.
W: Wspomagaj nas we wszystkich naszych potrzebach.
Na zakończenie:
P: Ojcze Niebieski, dziękujemy Ci za wszystkie dary i łaski, których nam udzieliłeś za wstawiennictwem św. Józefa, głowy Świętej Rodziny i patrona całego Kościoła. Razem z Nim chcemy podarować Ci nasze bezgraniczne zaufanie – dzisiaj i przez wszystkie dni naszego życia. Amen.
Modlitwa o życie według Ewangelii
Panie Jezu Chryste, Ty jesteś Słowem Wiecznego Ojca, które stało się ciałem – Człowiekiem. Chciałeś być naszym Bratem i po ludzku rozmawiać z nami, aby podarować nam prawdę, która ratuje, i miłość, która buduje Twoje Królestwo.
Dziękujemy za Twoje Słowo skierowane do prostych ludzi Czytaj dalej Modlitwa o życie według Ewangelii
Modlitwa do Świętej Rodziny
Uwielbiamy Cię, Trójco Najświętsza i dziękujemy za dar Świętej Rodziny. Ona jest naszym wzorem i pomocą na drodze do nieba.
Dziękujemy Ci, święty Józefie, za Twoją wierność Woli Bożej i dyspozycyjność w każdej nowej sytuacji. Czytaj dalej Modlitwa do Świętej Rodziny
Świąteczne wydanie “Żywego Kielicha”
To ja jestem tą stajenką…
Zesłał Bóg Syna swego, zrodzonego z niewiasty, zrodzonego pod Prawem, aby wykupił tych, którzy podlegali Prawu, abyśmy mogli otrzymać przybrane synostwo. (Ga 4, 4-5)
Kończy się Adwent, zaczyna się uroczystość Bożego Narodzenia. Wspominamy znów to wielkie wydarzenie, które się uobecnia – Pan Bóg zesłał swego Syna, zrodzonego z niewiasty. Zrodzonego zwyczajnie, po ludzku, tak jak każdy człowiek. Jezus nie spadł z nieba, nie zjawił się jako anioł – wybrał zwykły sposób: ciało i krew, aby stać się człowiekiem. Stał się jednym z nas. Co to znaczy? Czytaj dalej To ja jestem tą stajenką…
Zawsze wtedy jest Boże Narodzenie…
Zawsze, ilekroć się uśmiechasz do swojego brata
i wyciągniesz do niego rękę –jest Boże Narodzenie.
Zawsze, ilekroć milkniesz, by innych wysłuchać,
zawsze, kiedy rezygnujesz z zasad,
które jak żelazna obręcz uciskają ludzi w ich samotności,
zawsze, kiedy dajesz odrobinę nadziei
„więźniom’’ – tym, którzy są przytłoczeni ciężarem
fizycznego, moralnego i duchowego ubóstwa,
zawsze, kiedy rozpoznajesz w pokorze,
jak bardzo znikome są twoje możliwości
i jak wielka jest twoja słabość,
zawsze, ilekroć pozwolisz,
by Bóg pokochał innych poprzez Ciebie,
zawsze wtedy jest Boże Narodzenie.
św. Matka Teresa
Jak sobie poradzić z przedświąteczną nerwówką?
Radujcie się zawsze w Panu; jeszcze raz powtarzam: radujcie się! Niech będzie znana wszystkim ludziom wasza wyrozumiała łagodność: Pan jest blisko! (Flp 4,4)
Chyba każdy doświadcza tego, że bliskość Świąt Bożego Narodzenia wcale nie zawsze jest okazją, aby doświadczyć wyrozumiałej łagodności: raczej nerwy są jak sznurki, lecą gromy, raczej grożą napięcia – bo Wigilia jest blisko. I to jest cała różnica: powinniśmy doświadczyć takiej głębszej radości, bo Pan jest blisko, a nie Wigilia! Jednak w naszej ludzkiej słabości czekamy bardziej na Wigilię i na choinkę niż na Pana. Nawet jeżeli pod choinką nie leży dużo prezentów, to jednak chcemy, żeby to wszystko wyszło pięknie, żebyśmy „wypadli dobrze” wobec siebie nawzajem. I to jest problematyczne…
Jak to robić, aby to nie nerwy były głównym znakiem ostatnich dni przed uroczystością Bożego Narodzenia, ale ta wyrozumiała łagodność? Jak to robić, aby radować się zawsze w Panu? Czytaj dalej Jak sobie poradzić z przedświąteczną nerwówką?
Modlitwy na Rok świętego Józefa
8 grudnia Ojciec Święty Franciszek ogłosił początek Roku Świętego Józefa.
W Duchowej Rodzinie święty Józef jest czczony nie tylko jako potężny wspomożyciel w różnych potrzebach, ale także jako wzór i przykład. Dzięki jego obecności i służbie Jezus nie był wychowywany przez „samotną matkę” – a Maryja miała opiekę i ochronę oblubieńca i męża. W swojej dyspozycyjności wobec Woli Bożej i w szlachetności wobec do ludzi święty Józef także dzisiaj jest przykładem i pomocą w życiu osobistym, w budowaniu wspólnoty Kościoła i w misji. Poniżej kilka modlitw do tego świętego patrona.
Czytaj dalej Modlitwy na Rok świętego Józefa
Warunki prawdziwej pokory
- Jak najmniej mówić o sobie
- Nie obarczać swoimi sprawami innych
- Unikać ciekawości
- Nie chcieć urządzać innym życia
- Z humorem akceptować przeciwności
- Przechodzić do porządku nad błędami innych
- Przyjmować naganę nawet wtedy, gdy się na nią nie zasłużyło
- Przyjmować zniewagi i obelgi
- Ustępować życzeniom innych
- Godzić się z byciem lekceważonym, zapomnianym i pogardzanym
- Być miłym i łagodnym nawet, gdy jest się prowokowanym
- Nie starać się być podziwianym i kochanym
- Nie zasłaniać się swoją godnością
- Ustępować w dyskusjach, nawet jeśli ma się rację
- Wybierać zawsze to, co najtrudniejsze
Św. Matka Teresa
Koronka pokory
Ta prosta koronka oparta o słowa Pisma świętego i modlitw liturgicznych to modlitewne uzupełnienie “Małej szkoły pokory”. Jej odmawianie przemienia serce i prowadzi do centrum wiary, do tego, abyśmy stawali się coraz bardziej podobni do Jezusa – cichego i pokornego sercem…
Sposób odmawiania
Modlitwa w czasie pandemii
Tobie chwała i cześć, dziękczynienie i uwielbienie – Boże Ojcze, Boże Synu, Boże Duchu Święty. Dziękujemy Ci, Ojcze Przedwieczny, za Twoją miłość i za to, że wyszedłeś nam na przeciw. Jednocześnie prosimy: Panie, zmiłuj się nad nami! Czytaj dalej Modlitwa w czasie pandemii
Święty Jan Paweł II o kobiecie
Godność kobiety wiąże się ściśle z miłością, jakiej ona doznaje ze względu na samą kobiecość i równocześnie z miłością, którą ona ze swej strony obdarza.
Kobieta nie może odnaleźć siebie inaczej, jak tylko obdarowując miłością innych.
Moralna siła kobiety, jej duchowa moc, wiąże się ze świadomością, że Bóg w jakiś szczególny sposób zawierza jej człowieka. Czytaj dalej Święty Jan Paweł II o kobiecie