Droga Krwi Chrystusa w „okrzykach bojowych” online.
Od pierwszej niedzieli, poprzez kolejne niedziele Wielkiego Postu, będziemy zamieszczać na naszym kanale YouTube duchowy impuls. Tym razem chodzi o 7 „okrzyków bojowych”, które pomogą wprowadzić „Drogę Krwi Chrystusa” w nasze życie. Zajrzyj tam, a zobaczysz, że Twoja dusza się przebudzi!
Słuchaj tutaj
Pomagać Jezusowi przez miłość
Homilia na Wielki Poniedziałek
Drodzy bracia i siostry!
Na sześć dni przed Paschą, a więc dzisiaj, licząc, jak wtedy się czyniło, Wielki Piątek i ostatni dzień. Chcemy teraz duchowo łączyć się z Jezusem i grupą uczniów, którzy udali się do Betanii (J 12, 1-11). Uciekli z Jeruzalem, bo sytuacja była zbyt niebezpieczna i jeszcze nie nadeszła właściwa godzina. Tam w Betanii mieli znajomych, przyjaciół, bardzo życzliwych, którzy z radością przygotowali ucztę – na pociechę, jako znak wdzięczności i wyraz przyjaźni, bez interesów i spraw do załatwienia – tylko aby dziękować za ocalone, przywrócone życie Łazarza i w ogóle aby uczcić Chrystusa. Czytaj dalej Pomagać Jezusowi przez miłość
Pokój przez Krew Jego Krzyża
Jak mogę zawrzeć pokój z samym sobą?
Myśl o pokoju przypomina mi pieśń z czasów pierwszych chrześcijan, którą św. Paweł przekazał w swoim liście do Kolosan (Kol 1, 12-20). Ostatnia strofa tej pieśni opowiada o tym, jak Bóg chciał nas ze sobą pojednać przez swojego ukochanego Syna: „aby przez Niego znów pojednać wszystko z sobą; przez Niego – i to, co na ziemi, i to, co w niebiosach, wprowadziwszy pokój przez Krew Jego krzyża” (Kol 1, 20). Czytaj dalej Pokój przez Krew Jego Krzyża
Wobec tego nie można milczeć!
Od lat wzrasta świadomość o zabójstwie, które dzisiaj dokonuje się na niewinnym życiu pod sercem matki. Oczywiście, nie można tego uogólniać, ale jest to przytłaczające, jak wysokie są oficjalne, a o ile straszniejsze są „ciemne” nielegalne liczby w tym kontekście. Przeogromna wina ciąży na ludzkości! Jeśli nie byłoby Krwi Chrystusa, musielibyśmy zwątpić, stracić nadzieję. Nie chodzi tutaj jednak o poddanie się, o rezygnację, lecz o ratowanie tego, co jest jeszcze do ratowania. Za kogo zatem chcemy wstawiać się w modlitwie? Jak w ogóle mamy o tym myśleć? Co można uczynić? Tak, można więcej uczynić od samej modlitwy (…)
Nie jest naszym zadaniem, naszym prawem jakkolwiek osądzać – czy to pojedynczych ludzi czy też błędy w dziedzinie medycyny lub sądownictwa. Ale możemy i mamy być światłami. Światłami w ciemności – i to zmienia już dużo. Nie możemy w nocy przez jakieś poczynania rozświetlić całego świata, ale możemy postawić „latarnie”. Wtedy już można jakoś dotrzeć do domu. Nie trzeba znaleźć się gdzieś w przydrożnym rowie. Możemy być światłami. I przypominam po raz kolejny często cytowane słowa: „Lepiej zapalić jedno światło niż narzekać na ciemności w nocy” (…)
(o. Winfried M. Wermter, fragmenty homilii, 28.12.2013)
Całość homilii do odsłuchania tutaj.
Święto jedności między Jezusem a Maryją
W świadomości wielu ludzi dzień Ofiarowania Pańskiego jest chyba dalej „zakodowany” jako święto Maryi – Matki Bożej Gromnicznej. Po reformie liturgicznej to święto, tak jak i niektóre z innych uroczystości w ciągu roku kościelnego, z powrotem otrzymało akcent chrystologiczny. Wszystkie święta Maryi są świętami przede wszystkim Chrystusa. Dzisiaj wspominamy o tym, jak Pan Jezus po raz pierwszy został przyniesiony do świątyni – do domu Ojca, który jest Jego właściwym domem. Nie przeszkadza to jednak dalej nazywać to święto Chrystusa zarazem świętem Maryi. Jedność pomiędzy Jezusem a Maryją w dziele odkupienia szczególnie dzisiaj jest mocno podkreślona przez Pismo Święte. Czytaj dalej Święto jedności między Jezusem a Maryją
Zawsze wtedy jest Boże Narodzenie…
Zawsze, ilekroć się uśmiechasz do swojego brata
i wyciągniesz do niego rękę –jest Boże Narodzenie.
Zawsze, ilekroć milkniesz, by innych wysłuchać,
zawsze, kiedy rezygnujesz z zasad,
które jak żelazna obręcz uciskają ludzi w ich samotności,
zawsze, kiedy dajesz odrobinę nadziei
„więźniom’’ – tym, którzy są przytłoczeni ciężarem
fizycznego, moralnego i duchowego ubóstwa,
zawsze, kiedy rozpoznajesz w pokorze,
jak bardzo znikome są twoje możliwości
i jak wielka jest twoja słabość,
zawsze, ilekroć pozwolisz,
by Bóg pokochał innych poprzez Ciebie,
zawsze wtedy jest Boże Narodzenie.
św. Matka Teresa
Czyste Serce
Cieszymy się dzisiaj tym, że możemy wejść w Świątynię Ducha Świętego – w Serce Matki Jezusa, które jest najmilszym przybytkiem Boga na tej ziemi. To Serce jest teraz w niebie, ale tam, gdzie Eucharystia, tam jest też niebo i tam jest również Ona. Nie chcemy pójść do Jej Serca z ciekawości, ale z szacunkiem, boso, milcząc. Trzeba najpierw oczyszczać się Krwią Chrystusa, aby tam godnie wejść… Czytaj dalej Czyste Serce
Matko Boża, daj mi Twoje Serce
Matko Boża, daj mi Twoje Serce;
tak piękne, czyste, pełne miłości i pokory. 
Daj mi takie serce, bym mogła przyjąć miłość Chrystusa
i kochać Go, jak Ty Go kochasz,
bym mogła służyć Mu w ubogich.
św. Matka Teresa
Warunki prawdziwej pokory
- Jak najmniej mówić o sobie
- Nie obarczać swoimi sprawami innych
- Unikać ciekawości
- Nie chcieć urządzać innym życia
- Z humorem akceptować przeciwności
- Przechodzić do porządku nad błędami innych
- Przyjmować naganę nawet wtedy, gdy się na nią nie zasłużyło
- Przyjmować zniewagi i obelgi
- Ustępować życzeniom innych
- Godzić się z byciem lekceważonym, zapomnianym i pogardzanym
- Być miłym i łagodnym nawet, gdy jest się prowokowanym
- Nie starać się być podziwianym i kochanym
- Nie zasłaniać się swoją godnością
- Ustępować w dyskusjach, nawet jeśli ma się rację
- Wybierać zawsze to, co najtrudniejsze
Św. Matka Teresa
Koniec świata trwa
Marana tha – przyjdź, Panie Jezu.
Przyjdź teraz, przyjdź w naszych czasach.
Przyjdź tak, jak masz przyjść,
aby prowadzić ten świat do spełnienia,
do wieczności, do Serca Ojca.
Przyjdź Panie, chociaż boimy się.
Przyjdź Panie, chociaż nigdy nie jesteśmy gotowi właściwie.
Przyjdź, bo ufamy Twojej Najdroższej Krwi.
Przyjdź, bo jesteśmy ubrani Twoim Słowem, oczyszczeni Twoją miłością.
Przyjdź, Panie, przyjdź.
Nie tutaj jest mój Dom
Nie tutaj jest mój Dom
patrzę wyżej
ponad wierzchołki drzew,
ponad najwyższe dachy,
wyżej niż wzbijają się ptaki,
by błękit nieba mógł odbić się w mych oczach,
by serce biło dalej spokojnie,
by uśmiech rysował się mi na twarzy.
Nie tutaj jest mój Dom
należę do Boga
On życie mi dał,
w Nim kocham,
do Niego chcę wrócić.
Niech tylko umocni się we mnie wiara,
pogłębi nadzieja,
miłość dojrzeje,
a będę mogła wrócić do domu.
(s. M. Marta Burek)