Jaki cel ma „Żywy różaniec Krwi Chrystusa”?
W Duchowej Rodzinie Przenajświętszej Krwi istnieją grupy „żywego różańca Krwi Chrystusa” na wzór róż żywego różańca maryjnego. Chcą one mobilizować wszystkich ludzi dobrej woli do wspólnej modlitwy w intencjach Kościoła i świata, a szczególnie w intencji pojednania ludzi z Panem Bogiem i pomiędzy sobą, wewnętrznego uzdrowienia i uwolnienia od zła. Szczególnie samotni i cierpiący są zaproszeni do udziału w mocy Krwi Chrystusa, która daje światło i siły na osobistej drodze krzyżowej oraz pomaga dobrze wykorzystać „kapitał” cierpienia jako dar dla zbawienia wielu ludzi.
Jak założyć grupę Żywego różańca?
Aby założyć grupę, trzeba znaleźć osoby, które są gotowe uczestniczyć w tej modlitwie. W każdej grupie wybiera się osobę odpowiedzialną za grupę (zelatora lub zelatorkę) oraz jego zastępcę. Grupa może obrać sobie patrona spośród patronów Duchowej Rodziny Przenajświętszej Krwi.
Jeżeli nie od razu uda się znaleźć siedem osób, poszczególne osoby mogą objąć po dwie tajemnice, dopóki nie znajdzie się odpowiednia liczba osób gotowych do tej wspólnej modlitwy.
Jakie obowiązki ma zelator grupy?
Zelator zgłasza grupę do Centrum Duchowej Rodziny (adres: ul. Wielkoborska 1, 42-202 Częstochowa, tel. 34 362 93 67, duchowarodzina@gmail.com). Prowadzi spotkania grupy według podanych niżej zasad. Stara się według możliwości regularnie uczestniczyć w spotkaniach formacyjnych Duchowej Rodziny (dni skupienia, rekolekcje, Pielgrzymka do Serca Matki).
Do czego zobowiązuje udział w grupie?
Każdy członek grupy odmawia codziennie przydzieloną tajemnicę różańca. Dodatkowo można odmówić inną modlitwę do Krwi Chrystusa, np. litanię, nowennę albo modlitwę ofiarowania, jednocząc się w sercu z całą Duchową Rodziną. Dobrze jest też przeczytać i rozważyć odpowiednie teksty na temat danej tajemnicy oraz nosić w sercu i w pamięci hasło, które ją podsumowuje. Wszystko to nie zobowiązuje „pod grzechem”, co nie znaczy jednak, że można bez ważnego powodu zaniechać podjętej modlitwy.
Członkowie są też zaproszeni do udziału w rekolekcjach lub innych spotkaniach Duchowej Rodziny, aby pogłębić formację duchową.
Jak wygląda wymiana tajemnic w grupie?
Każda grupa ustala sama, jak często będzie się odbywać wymiana tajemnic (np. co tydzień, co dwa tygodnie albo co miesiąc). Jeżeli członkowie grupy mieszkają w jednej parafii albo w jednej miejscowości, spotykają się na wymianie tajemnic. Głównymi elementami tego spotkania są: modlitwa wstępna, dzielenie się owocami rozważania i modlitwy różańcem do Krwi Chrystusa; czytanie duchowe (np. rozważanie do jednej z tajemnic różańca); wspólna modlitwa do Krwi Chrystusa. Biorąc pod uwagę te elementy, zelatorzy mogą dostosować program spotkania do potrzeb i możliwości uczestniczących. Szanują przy tym zawsze ducha i zwyczaje Duchowej Rodziny, utrzymując bliski kontakt z jej Centrum.
Jeżeli grupa nie może się spotykać (np. z powodu odległości, stanu zdrowia albo obowiązków rodzinnych), to ustala, jak często będzie się odbywać wymiana tajemnic. Zelator grupy stara się o duchową łączność wszystkich jej członków (e-mail, telefon…)
W jakich intencjach modlą się członkowie grupy?
Członkowie grupy modlą się przede wszystkim w intencjach wyznaczonych na dany miesiąc przez Ojca świętego. Oprócz tego włączają do modlitwy aktualne intencje Kościoła, świata, kraju, diecezji i parafii. Nie zapominają przy tym o konkretnych potrzebach członków grupy, zanurzając te wszystkie sprawy we Krwi Chrystusa, prosząc o ochronę, umocnienie i uświęcenie.
Gdzie znaleźć materiały do rozważania tajemnic przelania Krwi Chrystusa?
Rozważania znajdziesz tutaj. W Centrum Duchowej Rodziny można zamówić różańce do Krwi Chrystusa, odpowiednią literaturę i modlitewniki.
Czy dzieci i młodzież mogą założyć grupę Żywego różańca?
Do grupy Żywego różańca można należeć w każdym wieku. Także dzieci z pomocą młodzieży lub dorosłych mogą świadomie i regularnie modlić się różańcem do Krwi Chrystusa. Można łączyć z tą modlitwą praktykę wspólnego postanowienia (np. dobre uczynki lub ćwiczenie poszczególnych cnót).
Czy można założyć grupę na krótki czas?
Zdarza się, że w czasie pobytu w otoczeniu otwartym na życie duchowe – np. w szpitalu, w sanatorium, w ośrodku rehabilitacyjnym, ale też na urlopie itp. – znajdą się osoby, które można zaprosić do wspólnej modlitwy. Człowiek, który cierpi, potrzebuje najbardziej tej pomocy duchowej. W chorobie i cierpieniu często jest bardziej otwarty na sprawy duchowe, a szczególnie na orędzie Krwi Chrystusa, które pomaga podejść przez wiarę do rzeczywistości cierpienia i choroby.